Nawigacja
Aktualnie online
» Gości online: 1

» Użytkowników online: 0
Logowanie
Nazwa użytkownika

Hasło



Nie masz jeszcze konta?
Zarejestruj się

Nie możesz się zalogować?
Poproś o nowe hasło
Nawigacja
Zarys Ryukyu Karate-Do
(An Outline Of Karate-do by Miyagi Chojun March 23rd 1934 English Translation by the International Ryukyu Karate Research Society)




Zarys Ryukyu Karate-Do






PUNKT PIERWSZY
Zarys ryukyu karate-do


Cel karate jest często źle rozumiany przez wielu ludzi, którzy oglądając pokazy karate, utrzymują, że jest to rozbijanie cegieł. Karate-do takie nie jest
W czasie pokoju karate powinno opierać się na dążeniu do celu (być celem samym w sobie), nie jest propozycją do "użytkowania", ale rozumiane bardziej jako trenowanie umysłu. Chociaż, podczas bezprawia możemy używać naszego ciała do pokonania przeciwnika. Jest trudno wprowadzić te słowa w czyn albo prawdziwe znaczenie do . Jak i innych form budo jego najgłębsze znaczenie leży poza zapisem. Esencja do * jest poza zasięgiem rozpoznania ludzkiego, a oto najprostszy jego opis.
Następująca propozycja opisuje jedyną drogę prawdy, którą zawiera karate-do.

PUNKT DRUGI
Geneza karate

W chińskim kempo odkryto źródła skąd, jakie karate się wywodzi. Ewolucja kempo w Chinach pozostaje niejasna, ponieważ istnieje zbyt mała dokumentacja historyczna, jako świadectwo jego rozwoju. Jedna teoria utrzymuje, że same początki kempo tkwią w środkowowschodniej Turcji - z czasów starożytnych i znalazło drogę do Indii, a później do Chin.
Inna teoria dowodzi, że kempo miało swój początek 5000 łat temu w Chinach, w czasach Złotego Imperium.
Możemy tylko być pewni, że trzeba uprawiać defensywną walkę wynikającą z animozji, które są wrodzone ludzkiej naturze.
Zgodnie z tą instrukcją temperament jest najstarszą metodą chińskiego kempo, które było pierwsze. Opiera się na walce ruchami ptaków i bestii. Od tego czasu nazwa indywidualnej metody walki, z która ewoluowała: droga tygrysia, lwa, małpy, psia i droga żurawia itd.
Późniejszy czas wyraźnie charakteryzuje się oparciem o geografię, klimat i społeczną dezorganizację, co spowodowało, że chińskie kempo dzieli się na dwa osobne działy.

Wiedza na temat północnej i południowej szkoły pozwala dzielić na systemy krajowe (wewnętrzne) i zewnętrzne. Wewnętrzny system kładzie nacisk na delikatność i giętkość (podatność). Jest defensywną techniką opierającą się na walce wymijania i reprezentującą Shang Wu Kempo. Zewnętrzny styl głównie kładzie nacisk na technikę opierającą się na sile fizycznej i najlepiej dostosowaną dla ludzi odważnych. Obce (zewnętrzne) szkoły śledzą początki zakonu Szhaolin: w kraju Dengfeng, prowincji Henna w Chinach.
Podczas trwania Tang (618-907) i Song (960-1279) dynastii nazywanej artyzmem wojennym bohaterów, nastąpiło przenoszenie sławy tradycji wojennej na czerwonych prominentów w Chinach. Już wtedy (gdzie) pozostało trochę historycznych dokumentów, świadczących o wydarzeniach w Chinach.
Są trzy główne teorie dookoła tych wydarzeń o kempo w Ryukyu. Pierwsza jest "36-rodzinna" teoria kuninda. Kuninda jest rodzimą wymową z Naha's Kume - wsi, gdzie w 1692 chińska dynastia Ming założyła osadę (kolonię) po ratyfikacji stosunków z Huzan; największej siły z trzech rywali w Ryukyu.
Kolejny jest fenomen Oshima Hikki i innych postulatów w tradycjach chińskiej walki, które były ważne w królestwie Ruykuy po okresie Keicho.

TRZY HIPOTEZY
Kuninda


W1372, około czterech łat po upadku Mongołów poprzez siły królestwa Ming (1368-1644) władca Zhu Yuan Zhang wysłał specjalną delegację do Chuzan (największa siła na Okinawie - trzy główne współzawodnictwa) w celu sprecyzowania negocjacji na temat stosunków między dwoma kulturami.
W1392- 25 rok panowania władcy Zhu Yuan Zhang-Chuzana Kia Sattoh (1350-1395) ratyfikowano umowę z Ming China, który pochwalał plany chińskiej misji - zbudowania w Naha Kuninda (wioski Kume). Ten kulturowy fenomen pozwolił zrozumieć anegdotę o "36-rodzinie". Wyłączając polityczne, edukacyjne i specjalistyczne zawody udowadniało, że kempo było pierwszym przedstawieniem zasad ochrony personelu misji dyplomatycznych.
Referując publikację zatytułowaną Oshima Hikki stosowałem się do 17-wiecznej szkoły konfucjańskiej nazywanej Tobe Ryoen z miasta Kochi na Shikoku.
Prośbę o wywiad i nagranie świadectwa tych pasażerów i załogi z Ryukyuan "statku skarbów", który podmuchem tajfunu objął kurs na Satsumę, podczas gdy przewożenie daniny - niesionej z prądem na Kochi w 1762, sprowokowały przejście zaopatrzenia - pierwsze wspomnienie o chińskim kempo w królestwie Ryukyu. Chińską walkę opisał Shiohira Peichin, który przeżył podróż dając świadectwo wspomnieniom z Kusankun,*
Okres Keiho w japońskiej historii liczony jest od 22 października 159... do 13 lipca 1615. Myiagi Sensei objaśnia, że królestwo Ryukyu podlegało Satsuma Samurai w 1609. Zupełnie rozbrojenie udowodniło, że alternatywne znaczenie praw i obrony cywilnej było kultywacją nie używania broni.
OSHIMA HIKKI
W1762 r. z Okinawy wysłano statek z daniną, szlakiem turystycznym do Satsuma, który dryfując na... (stara nazwa Kochi w prefekturze w Shikoku). Zanotowano, że pasażerowie i załoga konfucjańskiej szkoły (zakonu) zwana Tobe Ryoen przywiozła prośbę do Bakufu, Na pokładzie był ważny oficjał Ryukyu nazywany Shira Peichin, który dostarczył informacji o tradycjach walk chińskich w królestwie Ryukyu.
Trzeci tom kronik Tobe's zatytułowano "Oshima Hikki", Tam przedstawiono dialog z Shiohira Peichin zwanym .... Kusankun, który był specjalistą od kempo. Razem z resztą dyscyplin, Kusankun, przybył do królestwa Ryukyu (istnieje alternatywna teoria sugerująca, że przybył na Okinawę z Ching Opposhi, zwanym Guan Kui w 1756), gdzie zreferował kempo jako kumiai-jutsu, a nie tou-di. Chociaż była to ograniczona wersja, traktowano ją jako najważniejszy dokumentem o kempo. Satsuma subjugation

Podążając za Keicho 14 (1609,14 rok panowania Keicho), Satsuma rozbroił królestwo Ryukyu i zakażał używania broni, tou-di wierzyło w ważność tego, albo kultywowało zakaz intuicyjne. Jednakże należy pamiętać, że teorię o kempo wprowadzono na długo przed 1609 r. i późniejsza jej kultywacja jest tyko przypuszczeniem.
Niemniej te trzy główne teorie, wraz z mniej popularnymi hipotezami też istnieją. Jakkolwiek wątpliwości, co do ich autentyczności asymilują się z brakiem niezgodności ze świadectwami. Jednakże tu pojawia się pytanie, czy karate (na Okinawie) podąża, w dzisiejszych czasach, we właściwym kierunku.
Miyagi uĹźywa tou-di i kempo jako podobnych terminĂłw opisie tradycji walki.
Punkt trzeci Karate w przeszłości
Pochodzenie okresu tou-di w Ryukyus, także pozostaje niejasne, jakkolwiek badania tego okresu ciągłe posuwają się we właściwym kierunku. W dawnych czasach łatwo było rozsądzić czy ma to być "di" czy "te" (generalnie okres opisuje jak te tradycje walki cywilnej zostały przeniesione (przeniknęły) do Ryukyus z Chin). Dzisiaj "di", to, to samo, co "te", ale rozwinięto te żelazne rytuały w sekrecie. Kata (formalne ćwiczenia) przechodzili tylko najlepsi uczniowie (przeważnie uczących się w wąskich grupach, czasem pojedynczo). Mistrzowie, którzy nie odnieśli sukcesu w uczeniu własnego kata, byli niezdolni do przejścia z tej jedynej tradycji (kata), znanej tylko im. Wiele tradycji zostało zapomnianych, a dzisiejsze są kompromisem pomiędzy starożytnymi.
Od Meiji (1868-1912) (czas, w którym japończycy zmniejszyli restrykcje będące wynikiem feudalizmu) sekretne rytuały, z których karate wyrosło, przedostały się do publicznej wiadomości. Wielu lokalnych ekspertów przygotowało zmiany, które pozwoliły poznać karate w szerszym aspekcie.
Przypisy tłumacza
Miyagi Sensei nie posiada aktualnej wiedzy; Kinjo Sensei zauważa, że prefiks "tou" oddzielił się od macierzystej formy "di" i był lokalnie stosowanym terminem. Idąc dalej tym tropem wydzielenie idiomu "tou" - było najstarszym i najlepszym sposobem, by Uchinanchu [ Japończycy opisali chiński generujący termin "di" (symbolizujący Chińskie kempo)], stosowali go w różnicujący i unikalny sposób do odróżnienia od plebejskich sztuk walki ( patrz "Okinawa-te"), do czystych Chińskich wyciągów kreowanych przez Hence. (Termin Okinawa-te reprezentuje lokalne, plebejskie hybrydy sztuk walki)
Kinjo Sensei powiedział, że okres rozwoju najprawdopodobniej trwał od okresu Meiji, kiedy różne rodzaje "ti" były istotą otwartą, ale nie porównywalną i dyskusyjną.
Podczas trwania tou-di podnosiła się wybitność i została uznana jako droga, która ulepsza zdrowie i prowadzenie się. Istota wprowadzenia tego w Okinawski system szkolny, tyko potwierdza jego akceptację, która stała się wartością dla japońskiego społeczeństwa Karate w systemie szkolnym.
W kwietniu Meiji 34 (1901) karate stało się częścią fizycznej edukacji w Shuri-Jnijo-Sho-Gakko (stara nazwa szkoły średniej prefektury okinawskiej). To było pierwsze założenie grupy uczącej. Później w kwietniu Meiji 38 (1905) karate "bukatsu" (w szkole wewnętrznej klubu karate) zakładało, że Okinawa Kenntsu Dai Ichi Chu Gakko (średnia szkoła w prefekturze Okinawskiej), Nahe Shuritsu Shiyogyo Gakko (szkoła handlowa w Naha) i Okinawa Shinan Gakko (okinawski colegee nauczycielski). Następujące założenia i popularyzacja szkoły wewnętrznej klubu albo innych form w prefektorskim rolnictwie, przemyśle, marynarce szkolnym itp.
W Taischo 11 (1922) karate zaczęło się wyrównywać w okinawskiej prefekturalnej Akademii Policyjnej. Wtedy, w Showa 8 (1933) karate, jako "jukendo" (droga bagnetów) stanowiło część życia szkoły.
W marcu Taischo 15 (1926) "Okinawa karate klub założono formalnie. Wtedy, w listopadzie 21 Showa 5 (1930) okinawski Instytut Sportowy założył, więc klub karate. Od tego czasu jest to reprezentacja głównego klubu karate istniejącego do dziś.
Około Taischo 23 (1924) karate-bu (kluby) wyszły poza obszar Okinawy,
W okręgu Tokijskim
Klub Karate Uniwersytetu Keio
Klub Karate Uniwersytetu Tokio
Klub Karate w Pierwszej WyĹźszej Szkole
Klub Karate Uniwersytetu Waseda
Towarzystwo Research Karate Uniwersytetu Nihon
Towarzystwo Research Karate Uniwersytetu Meiji
Klub Karate Uniwersytetu Takushoku
Klub Karate Szkoły Żeńskiej Shoin
Towarzystwo Poszukujące Karate Uniwersytetu Medycznego w
W maju Showa 5 (1930) założono klub karate na Uniwersytecie Kansa w okręgu Osaka, a później w październiku tego samego roku inne kluby umieszczono stopniowo w szkołach. Ja (Miyagi), więc zacząłem uczyć w dwóch klubach, które wystartowały równocześnie: Uniwersytet Medyczny w Osace i Colegge'u Medycznym.
Inny znaczący punkt, o którym chciałem wspomnieć jako dumny dzień w historii karate, to 10 marca Taischo 10 (1921) książę Kruk (Imperium Hirohito) trasą wiodącą z Europy dostał się na Okinawę. Podczas wizyty oglądał demonstrację walk karate w Collegu Nauczycielskim. Później w maju Taischo 14 (l925) książę Chichibunomiya odwiedził Okinawę, podczas drogi do Anglii i znalazł przyjemność w oglądaniu demonstracji karate w tym samym college'u Nauczycielskim.
We wrześniu Showa 5 (1930) tou-di była, więc demonstrowana jako strona albo formy japońskiego budo w znakomitej Meiji Shirne w Tokyo. W maju Showe 7 (1932) karate było prezentowane na festiwalu Sainekon Budo (w pałacu królewskim w Tokyo), Prawdopodobnie pokaz obejrzeli książęta Kuninomiya i Fushinomiuya, w kwietniu Showa 8 (1933) podczas zakotwiczenia w Nakagusku Bay (na Okinawie) królewskiej marynarki.

PUNKT CZWARTY
Bieżący stan szkolenia karate


Treść metod nauczania na długo wcześniej zdominowała obrona własna i mały nacisk kładzie się na trening pamięci albo kultywowanie "karate-ni-sente-nashi" ( nie jest to pierwszy atak w karate). Obserwuję lekceważenie głównie pracowitości, przemijanie nauki stopniowej i ulepszającej, gdzie w większej części brakuje równowagi. Moje przekonanie jest takie, że Zen nie jest już takie samo jak na początku. Razem musimy kultywować intelektualne podejście do tego. Przekaz z budo jest esencją postępowania i musi mieć pierwszeństwo.
Nauczyciele karate powinni preferować zasady: Kentsu, Hanashiro Chomo, Kyan Chotoku, Yabiku Moden, Chibana Oshin, Kiyoda Juhatsu, Oshiro Chodo, Tokuda Anbum, Gusukuma, Higa Seiko, Shinzato Jinang, Kamiya Jinsei, Nakasone, oraz moje (bez specjalnych odnośników) na Okinawie.
Poza okręgiem Okinawskim mamy też; Funakoshi, Motobu Choki, Mabuni Kenwa, Konishi Yasuhiro, Miki Msaburo, pana Sakai oraz Sawayama Masaru.

PUNKT PIĄTY
O STYLACH KARATE



Istnieje wiele teorii o stylach karate, ale żadna nie uwzględnia historycznych uwarunkowań. Jak niewidomi w świetle, teorie te są tyko namiastką właściwych.
Najbardziej rozpowszechniona hipoteza opisuje style Shaolin i Shorei. Można powiedzieć, że najlepszą stroną tych teorii jest budowa ich struktury. Jednakże, po dokładnym zapoznaniu się z nimi same zasady są niezbyt przejrzyste i w wielu momentach ośmieliłbym się zakwestionować ich zgodność z prawdą i stanem faktycznym. Jednego szczegółu możemy być pewni, że podczas 11 lat Bunsei, (czyli w 9-tym roku panowania chińskiego władcy Dao Guang), chiński system Fuzhou rozwinął się i był przedmiotem wnikliwych studiów, z których goju ryu karate kempo szczególnie się wybiło, Nawet teraz wciąż istnieje, jest kontynuowana i nie zanika.

PUNKT SZÓSTY
CHARAKTERYSTYKA KARATE


Specjalne reguły karate
- nie jest wymagana duża przestrzeń
- potrzebna jest umiejętność ćwiczenia w samotności
- ćwiczeniom nie trzeba poświęcać dużo czasu
Mężczyźni i kobiety, młodzi i starsi mogą trenować karate w zasadzie z jednym zastrzeżeniem. Odpowiednie kata (ćwiczenia formalne), mogą być dobierane i wykonywane z rozsądkiem (inna możliwość tłumaczenia - z własnym uznaniem). Można ćwiczyć z pustymi rękoma lub wykorzystywać nieskomplikowany sprzęt, nie potrzebne są wysokie nakłady finansowe. Treningi karate są gwarantem zdrowia. Ten fakt udowadnia doskonała psychiczna kondycja nawet najstarszych entuzjastów tego sportu. Psychiczna i mentalna (duchowa) jedność rozwija nieposkramialnego ducha
11 rok Busei przypada na 1828r. Busei było pod japońskim panowaniem od 22 kwietnia 1818 do 10 grudnia 1830r,

PUNKT SIÓDMY
PRZYSZŁOŚĆ Z KARATE


Era tajemnic, w której karate jutsu (sztuka karate) wyrosła, zmierza powoli ku końcowi. Teraz tą zakazaną niegdyś i otoczoną ścisłą tajemnicą sztukę walki można uprawiać publicznie. Przyszłość z doh jest już szeroko otwarta. Dlatego musimy przeciwstawić się i odrzucić ciasne, krótkowzroczne dążenia prezentujące pogląd, że karate jest tajemniczą sztuką poznania, dostępną jedynie dla Ryukyus.

Wraz z otwarciem się karate szerzej na świat, władcy budo wymagają krytyki i głębszego studium karate. W przyszłości oczekujemy zupełnego, skończonego rozwoju tej sztuki, wraz z zachowaniem elementarnych zasad bezpieczeństwa. Jesteśmy zdeterminowani do tego, by karate współzawodniczyło, na tym samym poziomie i zasadach, z innymi sztukami walki. Karate powinno stać się w przyszłości najważniejszą, powszechną i główną ze sztuk walk.
W tej chwili karate korzysta na wzroście popularności w Kanto i Kansai (dwa centralne okręgi Honsiu) i w całej Japonii. Od Hokaido do Tajwanu (Tajwan tak jak Korea był w przeszłości zaanektowany i stanowił część japońskiego imperium), nauka karate przeżywa swój renesans, podczas gdy inne rodzaje sztuk walki przestają być postrzegane w kategoriach wartości t. Na Hawajach i w Ameryce nauka karate staje się niezwykłe modna. Poprzez zainteresowania wpływowego i możnego biznesmena, za pośrednictwem jego gazety i wydawnictwa, zwrócono się do mnie z prośbą bym jak najszybciej przyjechał do Ameryki. Jak już wspomniałem karate-do jest prężnie rozwijającym się nurtem i dłużej nie będzie tylko specyficznym, japońskim budo, ale zostanie sztuką walki w szerokim, światowym wymiarze.

PUNKT ÓSMY
METODY UCZENIA KARATE


Nasza muskulatura rozwija się wyłącznie wtedy, gdy jest ćwiczona. Dlatego, by mieć lepszą kondycję i ciało, ćwiczenia karate yobi undo (lub przygotowujące, rozgrzewające ćwiczenia nazywane dzisiaj junbi undo), wykonuje się przed kihon-kata (ćw, fundamentalne, podstawowe), hojo (ćw. uzupełniające), ł przed kaishu gata (otwarte dłonie, ręce kata), oraz przed kumite renshu (praktyki sparingowe).
Następujące tłumaczenie jest próbą podsumowania ogólnych zasad tych ćwiczeń.
1) Yobi undo (ćw. przygotowujące); bez tłumaczenia swoistej specyfiki, ćwiczenie przygotowuje i rozgrzewa, przyczynia się do zwiększenia masy mięśniowej; do poprawy jej elastyczności, a w tym samym czasie dodaje sił życiowych, wytrzymałości i energii. Ćwiczenia rozgrzewające przygotowują do jeszcze bardziej efektywnej realizacji kihon kata jak Sanchin, tehsho i niafanchi. Po wykonaniu kompletnych kihon kata - yobi undo powinno wykonać się ponownie jako próbę regeneracji mięśni, w tym celu najodpowiedniejsze będą ćwiczenia oddechowe i relaksacyjne.
2) Kihon kata (ćw podstawowe, fundamentalne); Sanchin, tenhso i naifanhi, wszystkie stanowią ćwiczenia podstawowe i służą do kultywowania silnej psychiki, ponadto dodają budo duchowi. Ze swej swoistej specyfiki uczą regulowania oddechu, najwłaściwszą postawą jest pełna koordynacja z użyciem ich mocy.
3) Hojo undo (ćw. kompletujące, uzupełniające). Każde z tych ćwiczeń oparte jest na technikach innych kata i pomaga lepiej zrozumieć kaishu gata ( właściwe ćwiczenia otwartych dłoni). Przygotowane z różnorodnymi przyrządami, te unikalne ćwiczenia, rozwijają różnorodne umiejętności, a także ogólną sprawność i biegłość.
4) Kaishu gata (otarte dłonie - ćw. fundamentalne). Rozróżniamy dzisiaj 30 do 40- tu rodzajów tych ćwiczeń. Wiele z nich zostało nazwanych od przydomków, i nazwisk ich propagatorów. Właściwa nauka kata jest nierozerwalnie związana z technikami ofensywnymi i defensywnymi w wieloaspektowych ujęciach, których przestrzeganie jest konieczne. Ćwiczenie wszystkich wariantów daje zrozumienie związku między ciałem i umysłem. Dlatego zasady toki i musubi powinny być kultywowane.
5) Kumite renshu (praktyki sparingowe). W wielu wariantach zawierają sens, esencję "kobo no kata". Stosowane w połączeniu z pilnością ofensywnych i defensywnych działań w obrębie kaishu-gata są bliższym połączeniem z faktyczną walką. Dzięki kumite renshu możliwa jest identyfikacja znaczeniowa praktyki czy rzeczywistych celów kata.

STRESZCZENIE
ZWIĘZŁE UJĘCIE


Powiązanie kihon kata (sanchin, tensho i naifanchi) z kaishu-gata i kumite renshu daje równowagę pomiędzy ciałem i umysłem. Dlatego w tych defensywnych i ofensywnych tradycjach znajdziemy prawdę i ustalimy budo ducha (charakter, męstwo, zapał i energię.